-
1 padać
pada deszcz es regnet;pada śnieg es schneit;padać na kolana auf die Knie fallen;padać z nóg sich kaum noch auf den Beinen halten können;padać na nos fam. hundemüde sein -
2 padać
padać [padaʨ̑]1) ( przewracać się) [um]fallen, hinfallenpaść na kolana auf die Knie fallenpaść na wznak auf den Rücken fallenpadnij! mil hinlegen!\padać ze zmęczenia/z głodu vor Müdigkeit/vor Hunger umfallen [ lub umsinken]paść ofiarą czegoś einer S. +dat zum Opfer fallen6) ( zatrzymywać się na) promienie: fallen; wzrok: fallen, ruhennie padło ani jedno słowo kein Wort fielpadł rozkaz ein Befehl wurde gegeben [ lub erteilt]padł strzał ein Schuss fielakcent pada na pierwszą sylabę die Betonung fällt auf die erste Silbeczyjś głos padł na kogoś jd hat seine Stimme für jdn abgegebenpodejrzenie pada na kogoś der Verdacht fällt auf jdnwybór padł na kogoś jd ist gewählt wordenpaść na twarz sich +akk vor jdm tiefst verneigen, vor jdm aufs Gesicht fallen7) komuś padło na mózg [ lub rozum] ( pot) jd ist plemplem geworden ( fam), jd hat den Verstand verlorenII. vimperspada [deszcz] es regnetpada śnieg/grad es schneit/hagelt
См. также в других словарях:
padać — ndk I, padaćam, padaćasz, padaćają, padaćaj, padaćał paść dk Vc, padnę, padniesz, padnij, padł, padli, padły 1. «zmieniać nagle pozycję stojącą na leżącą; przewracać się, walić się» Padła zemdlona. Padł na wznak. Padł na łóżko jak kłoda.… … Słownik języka polskiego
padać – paść ofiarą — {{/stl 13}}{{stl 8}}{czegoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} tracić życie, przestawać istnieć z powodu czegoś, czemu nie można się przeciwstawić; odnosić szkodę, doznawać przykrości wskutek czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Spośród ocalałych przed powodzią,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ofiara — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. ofierze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}rel. {{/stl 8}}{{stl 7}} przedmiot lub istota żywa dawana Bogu, bogom, duchom lub innym mocom w celu przebłagania lub uwielbienia ich;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ofiara — ż IV, CMs. ofierze; lm D. ofiaraar 1. «darowanie, złożenie czegoś na jakiś cel; to, co się komuś daje, ofiarowuje; dar» Ofiary na biednych. Zbierać, składać ofiary. □ Niemiła księdzu ofiara, chodź cielę do obory (do domu). 2. «poświęcenie,… … Słownik języka polskiego
